Jeszcze nieznany kształt
Hermes? efeb? westalka?
Materia rzeźby jest jak ciepła ziemia
jest jak gniazdo jaskółki
jest jak żywy krzew
Pigmalion przymyka oczy
rzeźbiarz odzyskuje po omacku
skinienie czyjejś głowy
uchylenie ramienia
taneczną obręcz bioder
lirę która olśniewa
Pigmaliona osaczają sny
posąg przemawia snem
Jestem Galatea
Tymczasem Wenus
oswaja dłonie Pigmaliona
Amor kładzie opaskę
na biust Galatei
to dzieje się na jawie
Rzeźbiarz spoczywa w huraganie
stwarza zapach na łonie posągu
kroplę potu na udzie Galatei
wywołuje barwę na wargach kobiety
gdy magia Wenus ulatuje z jego dłoni
Galatea oddycha
jest po drugiej stronie
odjęta od zwinności rąk
odjęta od czułości ust
Jest żywa jest daleko
Pigmaliona opuszcza sen
03.04.2019.