Prof. zw. dr hab. Bogusław Dopart

filolog, historyk kultury, antropolog społeczny

Od r. 2003 prof. tytularny, od r. 2014 prof. zwyczajny, od r. 2005 kierownik Katedry Historii Literatury Oświecenia i Romantyzmu na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Związany również z Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (1998-2013), gdzie kierował Katedrą Literatury Romantyzmu. Kształcił się na Uniwersytecie Jagiellońskim (filologia polska – program interdyscyplinarny), a także w École Pratique des Hautes Études i na Sorbonie 1986/1987). Zajmuje się historią literatury, estetyką i metodologią badań nad romantyzmem, a także antropologią społeczną literatury i historią kultury XIX wieku.

Członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności; pełni funkcję z-cy Przewodniczącego Komisji Kultury Słowian PAU (od r. 2016).  Jest członkiem Komisji Historycznoliterackiej PAN i Polskiego Towarzystwa Socjologicznego. Należy do kolegium redakcyjnego periodyku „Wiek XIX”, współredagował kwartalnik UJ „Universitas”. Prezes Krakowskiego Oddziału Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza i przewodniczący Krakowskiego Komitetu Olimpiady Literatury i Języka Polskiego. Należy do Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (od r.2021), do Muzealnej Rady Programowej przy Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu. Był stypendystą Rządu Francuskiego i Uniwersytetu we Fryburgu szwajcarskim, a także opiniodawcą Schweizerischer Nationalfonds zur Förderung der wissenschaftlichen Forschung. Był słuchaczem kursów historycznoliterackich i antropologicznokulturowych na Sorbonie i w École Pratique des Hautes Études w Paryżu, uczestnikiem Seminarium Socjologii Wiedzy UJ prof. Janusza Goćkowskiego. Swe odczyty i referaty naukowe przedstawiał w dziesięciu krajach. Autor ponad 200 publikacji naukowych  (polonistycznych, slawistycznych, antropologiczno-społecznych, filmoznawczych, interdyscyplinarnych) oraz dydaktycznych, krytycznych, publicystycznych.

Opublikował  książki autorskie: Mickiewiczowski romantyzm przedlistopadowy (1992), Mickiewicza słowa sekretne (1999), Romantyzm polski: pluralizm prądów i synkretyzm dzieła (1999), Poemat profetyczny. O „Dziadach” drezdeńskich Adama Mickiewicza (2002), Polski romantyzm i wiek dziewiętnasty (2013), Kultura polska lat 1796-1918 (2013), Mickiewicz. Poeta alternatyw (2021). Zredagował sześć tomów zbiorowych, poświęconych m.in. Dziadom i Panu Tadeuszowi, zebrał, wraz z Markiem Staniszem (Uniwersytet Rzeszowski), prace naukowe prof. Mariana Tatary.  Jest  współautorem księgi Lettres Européennes (Hachette 1992; przekład pol. Literatura Europy. Historia literatury europejskiej, 2009) i współtwórcą syntezy okresu romantycznego: Historia literatury polskiej w dziesięciu tomach, t. V: Romantyzm (2003, 2006, 2007). Przygotował wraz z Agnieszką Ziołowicz pierwszą Antologię wierszy polskiego Romantyzmu „I ziarno duszy nagie pozostało” (2006). Redaguje serię naukową Studia Dziewiętnastowieczne (wyd. Księgarnia Akademicka), ukazało się dotąd 21  tomów.

Kierował Zespołem Nauki przy Think Tank Instytut w Warszawie (2019-2020). Wykładał w Kolegiach Nauczycielskich w Krośnie, Przemyślu i Bielsku-Białej. Opiekun Koła Naukowego Romantyzmu przy Wydziale Polonistyki UJ oraz internetowego czasopisma naukowego doktorantów „Littera/Historica”. Zainicjował i współorganizuje cykl naukowo-dydaktycznych Małych Sympozjów (dla uczestników OLiJP oraz licealistów o zainteresowaniach polonistycznych).

Jako nauczyciel akademicki wypromował stu pięćdziesięciu pięciu magistrów i sześcioro doktorów (Daniel Humberto Valsecchi, Monika Stankiewicz-Kopeć, Agnieszka Nietresta-Zatoń, Joanna Czyż-Cieciak, Magdalena Woźniewska-Działak, Ewa Modzelewska-Opara).

Przewodniczący Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Krakowie (od r. 2018),  członek Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność UJ. Odznaczenia: Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej.

Na powrót. Wiersze

Zamieszczone w tym tomie wiersze powstały na przestrzeni wielu lat; mimo swej różnorodności tematycznej stanowią spójną całość. Sam Autor określa ten zbiór mianem „cyklu poetyckiego o duszy w czterech częściach: metafizycznej, katastroficznej, eschatologicznej oraz odrodzeniowej (rewitalizacyjnej)”. (od Wydawcy)

Do góry